บันทึกการเดินทางฉงชิ่งเฉิงตู วันที่ 2 -24ธันวาคม 2566


วันนี้ตื่นสาย แต่ยังทันเวลาซื้ออาหารเช้าที่โรงแรม ในตอนที่จองโรงแรมมา เราไม่ได้ซื้อแบบรวมอาหารเช้ามาด้วยเพื่อความคล่องตัว เผื่อว่าบางวันต้องออกเช้า หรือบางวันเที้ยวดึกจนตื่นสาย
พอทานอาหารเช้าเสร็จ ก็ไปสำรวจเรื่องเครื่องซักผ้า ด้วยความประทับใจจากตอนไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้แล้วเจอโรงแรมที่มีเครื่องซักผ้า มีที่รีดผ้า ทำให้ครั้งนี้เลือกโรงแรมที่มีเครื่องซักผ้าด้วย แต่ที่ดีกว่าคือถ้าเครื่องถูกใช้งานอยู่เราสามารถวางไว้ในตระกร้าแล้วแจ้งพนักงานที่ฟร้อนให้ช่วยนำเข้าเครื่องได้ ซึ่งเราก็ใช้บริการนี้ของโรงแรมตลอด เพราะไม่ต้องเสียเวลาไปศึกษาวิธีการใช้เครื่อง
ตามแผนการณ์ท่องเที่ยววันนี้ เดิมทีตอนเช้าเราจะไปสถานีรถไฟความเร็วสูงเพื่อซื้อตั๋วรถไฟไปเฉิงตูล่วงหน้า แต่เพราะจัดการธุระเรื่องนี้ไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทำให้ตอนเช้าพักผ่อนอยู่ที่โรงแรม
มาจีนรอบนี้รู้สึกว่าอากาศไม่ค่อยดี กว่าฟ้าจะสว่างก็เกือบเที่ยง พอเช็คค่าฝุ่น ก็เห็นค่าเป็นสีแดง เกือบม่วง ถือว่าเป็นวิกฤตการณ์เรื่องสภาพอากาศ เป็นไปทั้งโลก
กว่าเราจะออกจากที่พักก็เกือบบ่าย เดินไปถนนอาหารอร่อย ปาอีเช่นเดิม ใน เสี่ยงหงซุ แนะนำอาหารอร่อยไง้หลายร้าน แต่เราก็ได้ลองไม่หมด ได้ลอง ซวนหล่าเฝิ่น ที่ร้านเห่าเหย้าไหล 好又来 ราคาถูกมากเพียง 10 หยวน และร้านซาลาเปาผี 鬼包子
พอกินอาหารเที่ยงเสร็จก็เกือบบ่ายสอง โบกแท๊กซี่ วันนี้กะว่าจะไปเดินพิพิธภัณฑ์ผังเมือง แถว ๆ เฉาเทียนเหมิน และจบท้ายด้วยหงหยาต้ง
พอได้แท๊กซี่ไปส่งแถว ๆ เฉาเทียนเหมิน แล้วจะไปพิพิธภัณฑ์ต่อ แต่เดินหลงไปมา จนเห็นว่าพิพิธภัณฑ์ใกล้ปิดแล้ว เลยตัดใจเดินเล่นริมฝั่งแม่น้ำเจียหลิง เริ่มจากเฉาเทียนเหมิน โรงแรมใกล้ ๆ แล้วเดินย้อนกลับไปทางหงหยาต้ง ซึ่งจะเจอสะพานข้ามแม่น้ำเจียหลิงต้าเฉียวก่อน จากนั้นก็เดินไปที่หงหยาต้ง
เมื่อถึงฝั่งตรงข้ามหงหยาต้งแล้ว ก็ต้องเดินลอดใต้ดิน แล้วขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 11 ของหงหยาต้ง แล้วค่อย ๆ เดินเที่ยวไล่ ๆ ลงมา
ในหงหยาต้ง มีของกิน ของขายทั่วไป เราได้แต่เดินเล่นแต่ไม่ได้ตั้งใจซื้ออะไร เดินลงมาแค่ 2-3 ชั้นก็เดินกลับไปที่ชั้น 11 แล้วหาทางเดินไปสะพานเพื่อมองกลับมาที่หงหยาต้งตอนเปิดไฟ ตอนแรกยังหาทางขึ้นสะพานฝั่งที่ถ่ายรูปหงหยาต้งไม่ถูก และเชื่อว่ามีหลายคนที่เดินผิดทาง ถ้าเราเดินต่อไปก็คงเดินข้ามทั้งสะพานไปฝั่งตรงข้าม แต่ผิดทางดังนั้น ถ้าไม่ใช่คนพื้นที่ หรือหาข้อมูลมาก่อนรับรองว่าหาทางเดินขึ้นไปบนสะพานได้ยาก
ขนาดที่ว่ามีคนมาถามว่า จะขึ้นสะพานไหม ให้เราเสียเงินแล้วจะพาขึ้นสะพาน แต่ด้วยการที่เราดูในเสี่ยวหงซูมา ก็เปิดคลิป แล้วเดินตามเลย จนได้ไปถ่ายรูปจากสะพานย้อนกลับ ที่หงหยาต้ง
พอได้รูปมุมสวย ๆ ของหงหยาต้งแล้ว ก็ถือว่าวันนี้จบภารกิจ เดินกลับเข้าที่พักได้ ระหว่างเดินกลับ ทางหงหยาต้งก็ยังมีคนถามว่าจะขึ้นเรือชมวิวจากแม่น้ำไหม รู้สึกว่าราคา 80 หยวน แต่ด้วยความที่อากาศหนาวมาก จึงตัดสินใจ เดินกลับที่พักดีกว่า
จริง ๆ แล้ว ที่พักของเราแถวเจียฟางเปย เดินไปหงหยาต้ง ไม่ไกลเลย แต่ตอนขามา นั่งแท๊กซี่ 10หยวน 50 บาท ซึ่งเป็นราคามาตรฐาน เพราะต้องการมาเร็วหน่อยเผื่อมาทันเวลาปิดพิพิธภัณฑ์ แต่ตอนขากลับ ก็เดินย้อนกลับไปเรื่อย ๆ จนถึงที่พัก ก่อนถึงที่พัก เราเดินผ่านเจียฟางเปย เนื่องจากวันนี้เป็นวันคริสมาส อีฟ คาดหวังว่า ตรงนี้ จะมีการเฉลิมฉลองบ้าง แต่ปรากฎว่า เห็นว่ามีคนมาหมวกและอุปกรณ์คริสมาสต์อยู่เล็กน้อย มีคนเดินไปเดินมาบ้าง แต่ไม่เห็นบรรยากาศในคลิปที่เห็นในช่วงฉลองปีใหม่ จึงถือว่าเป็นคริสมาสต์ อีฟ ที่เหงา ๆ เล็กน้อย จากนั้นเราก็เดินกลับเข้าที่พัก
ถึงที่พักแล้ว ก็คัดเลือกเสื้อผ้าไปรบกวนพนักงานให้ช่วยนำเช้าเครื่องซักผ้าให้ นัดแนะว่าจะไปรับในวันรุ่งขึ้น
อ้อ จำได้ว่าคืนนี้ มีเรื่องหงุดหงิดใจเล็กน้อย เพราะ ตอนที่เช็คอิน เนื่องจากเราต้องการเข้าห้องพักเร็ว จึงไม่ได้นำอุปกรณ์ พงกคอมพิวเตอร์โน้ตบุค มาลิงค์ไวไฟ เพราะที่โรงแรมนี้ต้องยืนยันตัวตนด้วยหมายเลขโทรศัพท์จีน แต่สำหรับเราซค่งมาเที่ยวช่วยคราวจึงไม่มีซิมจีน คืนนี้จึงนำโน้ตบุ๊คไปให้พนักงานช่วยยืนยันตัวตนให้ แต่ปรากฎว่า วันนี้พนักงานที่เชื่อมต่อไวไฟได้คนเมื่อวานไม่อยู่ ส่วนพนักงานที่อยู่ก็ทำไม่เป็น ถึงแม้ว่าเราจะยืนยันว่า มีเรื่องจำเป็นต้องใช้ไวไฟ แต่พนักงานก็ยังยืนยันว่าทำให้ไม่ได้ ขอให้มาใหม่ช่วงเช้า
อันนี้เป็นปัญหาที่อยากบันทึกไว้เผื่อจองที่พักในเครือโรงแรมนี้อีก

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *