บันทึกการเดินทาง ปากช่อง นครราชสีมา
การเดินทางนี้ เป็นการเดินทางท่องเที่ยวแบบสั้น ผสมผสานกับการเดินทางไปทำธุระด้วย และเป็นการเดินทางที่ไม่รีบร้อน ไม่ค่อยมีแผนการณ์เรื่องการท่องเที่ยวเท่าไหร่ มุ่งเน้นไปทำภาระกิจมากกว่า
6 เมษายน 2568 เดินทางจากกรุงเทพมหานคร เพื่อไปวัดพระพุทธบาท สระบุรี เราเลือกใช้เส้นทางที่ไม่นิยม ไม่ใช่ถนนมิตรภาพ เพราะเป้าหมายคือการเดินทางไปวัดพระพุทธบาท
ถึงวัดพระพุทธบาทช่วงบ่าย ๆ หาที่จอดรถได้ไม่ยาก เราเข้าทางประตูที่มียักษ์ 2 ตน คือทศกัณฑ์ และสหัสเดชะ ว่ากันว่าคือยักษ์ตายาย เมื่อเข้าประตูแล้ว จะเจอวิหารคลังล่างก่อน แต่เราเดินผ่านไป เพื่อไปสักการะรอยพระพุทธบาทด้านบนก่อน
หากเข้าทางประตูวัดที่มียักษ์ จะไม่ได้ขึ้นบันไดนาค ซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เราเข้าไปกราบรอยพระพุทธบาท ซึ่งเคยดูรายการ ๆ หนึ่งว่า ที่ในมณฑป ถือเป็นจุดรับพลังที่ดี อยากจะนั่งสมาธิ เงียบ ๆ สักพัก แต่ก็เจอคนพาเด็กมาทำเสียงดัง เพื่อทดสอบขันติ สุดท้ายก็เลยไม่ค่อยได้สมาธิเท่าไร
มาถึงสถานที่ประทับพระพุทธบาทแล้ว ทำให้คิดถึงครั้งก่อนที่เรามา แล้วเกิดฝนตก ทำให้เราอยู่ติดที่ในมณฑป จนได้ชื่นชมรอยพระพุทธบาทอย่างจุใจ
แต่มารอบนี้ ถือได้ว่ามีนักท่องเที่ยวมาน้อยกว่าเดิม เมื่อกราบรอยพระพุทธบาทแล้ว เราก็ออกมาด้านนอก มีบูชาธุปเทียน และสวดมนต์บูชาพระพุทธบาท พอดีได้ยินด้านหลังว่ามีคนถวายน้ำเปล่า น้ำปานะให้พระภิกษุแถวนั้น ก็รู้สึกอนุโมทนาบุญอยู่ในใจ ใกล้ ๆ กันเห็นรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิม รู้สึกประหลาดใจนิด ๆ เพราะแปลกแตกต่างจากพระพุทธรูปใกล้ ๆ กัน
พอสักการะพระพุทธบาทจนพอใจแล้ว จึงเดินย้อนกลับไปทางด้านหลังเพื่อไปวิหารคลังล่าง
ความพิเศษของวิหารคลังล่างคือ สถานที่บูชาพาสปอร์ตสู่สวรรค์ ซึ่งครั้งก่อนเราเคยบูชาไปแล้ว ครั้งนี้จึงนำพาสปอร์ตมาประทับตรา
อ่านภาษาจีนที่ป้ายด้านหน้าว่าเหลยอินซื่อ 雷音寺 แล้ว คิดถึงวัดของพระยูไลในเรื่องไซอิ๋ว ที่พระถังซำจั๋งและเหล่าคณะต้องการเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎก ถึงแม้ว่าความตั้งใจของเราคือการนำเตี๊ยบมาลงตรา แต่อย่างไรก็ต้องสักการะพระพุทธรูปในวิหารก่อน
ที่นี่ คือสถานที่รับเตี๊ยบหรือพาสปอร์ตสู่สวรรค์ตามความเชื่อที่ว่า
“เตี๊ยบ หรือพาสปอร์ตสู่สวรรค์” ตามความเชื่อของชาวจีนเชื่อกันว่า เตี๊ยบ ที่วัดพระพุทธบาทออกให้จะเป็นหนังสือแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ถ้าตายแล้วมีเตี๊ยบไปด้วยชีวิตหลังความตายจะดำเนินไปในทางที่ถูกต้อง ไร้มารร้ายมารบกวน และยังเชื่อว่าจะได้บุญสูงได้ทดแทนคุณบิดามารดาที่ดี ถ้าทำบุญซื้อเตี๊ยบ ให้ท่านเพื่อใช้เป็นใบเบิกทางไปสู่แดนสวรรค์
ดังนั้น ทั้งชาวจีนในไทยหรือต่างประเทศต่างก็ถือเป็นประเพณีที่ต้องเดินทางมาไหว้บูชาพระพุทธบาททุกปี พร้อมกับทำบุญขอรับ เตี๊ยบให้ตนเอง บุพการี หรือญาติสนิทมิตรสหาย และนำเตี๊ยบ มารับตราประทับต่ออายุด้วยทุกปี กล่าวกันว่า เตี๊ยบ หรือพาสปอร์ตที่ออกโดยวัดพระพุทธบาทขลังและศักดิ์สิทธิ์กว่าที่อื่นใดโลก ชาวจีนจากทุกมุมโลกหรือชาวต่างชาติที่นับถือศาสนาพุทธต่างหลั่งไหลมาที่นี่นับว่าเป็นหนึ่งเดียวในไทย
ตอนที่นำ
